Malawi deel 2
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen & Egbert
14 November 2013 | Malawi, Karonga
We gaan de bergen in, bijna duizend meter hoger, naar Mzuzu.
Mzuzu is de op drie na grootste stad van Malawi. We willen er weer eens goed shoppen en internetten. Dat valt toch wel weer een beetje tegen. (zeg maar gerust een beetje veel tegen) Na vier supermarkten vinden we eindelijk een zak pasta. Zonnebrand is in de hele stad niet te krijgen en we kopen de enige bus muggenspray die er te vinden is. Internet kan "zware' pagina's als de bankmail en gmail niet aan. Laat staan skypen.
T.I.A.! (This is Africa)
Toch blijven we er drie dagen. De nachten zijn zo lekker koel, we hebben zelfs de slaapzak weer nodig, en overdag is alles zo lekker laidback. Mzozoozoo, de backpackers waar we kamperen is meer een shabby kroegje met overnachtingsmogelijkheid, compleet uit de tijd en vol met oude, alcoholische, nog uit-het-hippie-tijdperk-stammende-in Afrika-blijven-hangende mannetjes, dan een fatsoenlijke camping, maar de muziek is echt heerlijk en we vermaken ons prima daar. 't Is net alsof we ín de Muppetshow zitten.
Wat we wel vinden zijn andere malariatabletten voor Egbert. Hopelijk kan hij daar wel tegen en wordt hij niet meer paranoia zoals van de Lariam. We gaan op 'consult' bij de apotheker. We willen ook tabletten tegen bilharzia, want zwemmen in het meer is niet geheel risicoloos. Daarvoor moeten we eerst allebei op de weegschaal. Guess What!!! Egbert tien kilo eraf en ik dertien. Onvoorstelbaar. We vreten ons het kleplazerus, fietsen veel minder dan in Australië en drinken bijna elke dag een zwik biertjes. Morgen maar een pak koekjes extra!
Na Mzuzu is het twee dagen afzien, door de bergen naar de ' Mushroom-ecocamp',
op de rand van een klif aangelegd, met spectaculair mooi uitzicht over Lake Malawi, vegetarisch eten en slechts elektriciteit uit zonnecellen. Bij het licht van mijn hoofdlampje schreef ik 's avonds in mijn dagboek: "Ik ben kapot, wat een zware fietsdag, maar het was de moeite waard. Ik weet nu al dat deze camping en deze weg een van de highlights van de reis zal worden. We deden vanaf vanmorgen half zeven tot vanmiddag vier uur over vijftig kilometer!"
Ook op deze camping blijven we weer drie nachten. Een wildslingerend rotspad vol met keien en los grind en welgeteld twintig haarspeldbochten brengt ons in tien kilometer maar liefst zevenhonderd meter lager, terug naar het meer. Ik wist niet dat het zo'n bevrijding kon zijn om een asfaltweg te zien liggen. Ik wilde het gesmolten teer wel kussen. Met de wind in de rug en een graadje of veertig vliegen we over de weg en komen even later tot stilstand tegen de bar van het 'Water and Sun Resort' en hangen we wel meer dan een uur in het verkoelende Lake Malawi voordat we twee 'greens' bestellen. Ook hier geen Kuche Kuche (Koetsje Koetsje) ons lievelingsbier. Het betekent zoiets als "de hele nacht doorzakken". Wij vinden het zo lekker omdat het vier procentsbier is, het in grote flessen zit en je er dus lekker van kan sloeberen. Dan maar weer een Carlsberg, het enige andere bier dat in Malawi verkocht wordt. ( op de melkpakken Shake Shake, het lokale bier na dan)
In Noord-Malawi wordt nog nauwelijks gebedeld. Het is weer "Hello Madam, Goodmorning" en "Goodafternoon Mama. How are you?". Egbert slaan ze vaak over, waarom weet ik niet. Misschien komt het doordat ik altijd voorop fiets.
Nu hebben we eindelijk eens leuke gesprekjes met de bevolking en we komen veel te weten over witchcraft, het boerenleven, drankmisbruik, godsdienst en nsima, het hoofdvoedsel van gestampte of gemalen casave. Ook zijn ze erg nieuwsgierig naar het reilen en zeilen in Nederland. Toch begrijpen ze veel niet! Als je al hebt verteld dat je allebei leraar bent, vragen ze nog steeds hoeveel koeien we hebben, of wanneer we naar de kerk gaan en bidden als we zoveel fietsen. "Dat doen we 's nachts", liegen we of "We halen het wel in als we weer thuis zijn"
Op de route naar de grens met Tanzania tekenden zich tegen de strakblauwe lucht, met hier en daar een klein wit stapelwolkje, de silhouetten af van tientallen baobabs. Ik bekijk ze en denk aan wat ik in een boek van onze grote held Frank van Rijn heb gelezen: Dat ze drieduizend jaar oud kunnen worden. Er moeten baobabs bestaan die boven de mensen uittorenden toen de bijbel nog niet geschreven was en het Latijn nog uitgevonden moest worden. Vroeger, zo zegt men, droeg de baobab zulke oogverblindende mooie bloesems, dat de goden hem straften. Ze pakten hem op en zetten ondersteboven weer terug in de grond. Sindsdien zijn het de wortels die wij aanzien voor takken. Ik vind ze zo mooi dat ik van elke boom wel een foto wil maken. De stammen hebben soms wel een doorsnede van meer dan drie of vier meter.
In Kangora, de laatste plaats voor de grens vullen we de voorraden zo goed en kwaad als dat gaat weer aan en dan laten we Malawi, na meer dan vier weken, achter ons.
Ik zal vast wat woordjes Swahili uit mijn hoofd moeten leren!
Mzuzu is de op drie na grootste stad van Malawi. We willen er weer eens goed shoppen en internetten. Dat valt toch wel weer een beetje tegen. (zeg maar gerust een beetje veel tegen) Na vier supermarkten vinden we eindelijk een zak pasta. Zonnebrand is in de hele stad niet te krijgen en we kopen de enige bus muggenspray die er te vinden is. Internet kan "zware' pagina's als de bankmail en gmail niet aan. Laat staan skypen.
T.I.A.! (This is Africa)
Toch blijven we er drie dagen. De nachten zijn zo lekker koel, we hebben zelfs de slaapzak weer nodig, en overdag is alles zo lekker laidback. Mzozoozoo, de backpackers waar we kamperen is meer een shabby kroegje met overnachtingsmogelijkheid, compleet uit de tijd en vol met oude, alcoholische, nog uit-het-hippie-tijdperk-stammende-in Afrika-blijven-hangende mannetjes, dan een fatsoenlijke camping, maar de muziek is echt heerlijk en we vermaken ons prima daar. 't Is net alsof we ín de Muppetshow zitten.
Wat we wel vinden zijn andere malariatabletten voor Egbert. Hopelijk kan hij daar wel tegen en wordt hij niet meer paranoia zoals van de Lariam. We gaan op 'consult' bij de apotheker. We willen ook tabletten tegen bilharzia, want zwemmen in het meer is niet geheel risicoloos. Daarvoor moeten we eerst allebei op de weegschaal. Guess What!!! Egbert tien kilo eraf en ik dertien. Onvoorstelbaar. We vreten ons het kleplazerus, fietsen veel minder dan in Australië en drinken bijna elke dag een zwik biertjes. Morgen maar een pak koekjes extra!
Na Mzuzu is het twee dagen afzien, door de bergen naar de ' Mushroom-ecocamp',
op de rand van een klif aangelegd, met spectaculair mooi uitzicht over Lake Malawi, vegetarisch eten en slechts elektriciteit uit zonnecellen. Bij het licht van mijn hoofdlampje schreef ik 's avonds in mijn dagboek: "Ik ben kapot, wat een zware fietsdag, maar het was de moeite waard. Ik weet nu al dat deze camping en deze weg een van de highlights van de reis zal worden. We deden vanaf vanmorgen half zeven tot vanmiddag vier uur over vijftig kilometer!"
Ook op deze camping blijven we weer drie nachten. Een wildslingerend rotspad vol met keien en los grind en welgeteld twintig haarspeldbochten brengt ons in tien kilometer maar liefst zevenhonderd meter lager, terug naar het meer. Ik wist niet dat het zo'n bevrijding kon zijn om een asfaltweg te zien liggen. Ik wilde het gesmolten teer wel kussen. Met de wind in de rug en een graadje of veertig vliegen we over de weg en komen even later tot stilstand tegen de bar van het 'Water and Sun Resort' en hangen we wel meer dan een uur in het verkoelende Lake Malawi voordat we twee 'greens' bestellen. Ook hier geen Kuche Kuche (Koetsje Koetsje) ons lievelingsbier. Het betekent zoiets als "de hele nacht doorzakken". Wij vinden het zo lekker omdat het vier procentsbier is, het in grote flessen zit en je er dus lekker van kan sloeberen. Dan maar weer een Carlsberg, het enige andere bier dat in Malawi verkocht wordt. ( op de melkpakken Shake Shake, het lokale bier na dan)
In Noord-Malawi wordt nog nauwelijks gebedeld. Het is weer "Hello Madam, Goodmorning" en "Goodafternoon Mama. How are you?". Egbert slaan ze vaak over, waarom weet ik niet. Misschien komt het doordat ik altijd voorop fiets.
Nu hebben we eindelijk eens leuke gesprekjes met de bevolking en we komen veel te weten over witchcraft, het boerenleven, drankmisbruik, godsdienst en nsima, het hoofdvoedsel van gestampte of gemalen casave. Ook zijn ze erg nieuwsgierig naar het reilen en zeilen in Nederland. Toch begrijpen ze veel niet! Als je al hebt verteld dat je allebei leraar bent, vragen ze nog steeds hoeveel koeien we hebben, of wanneer we naar de kerk gaan en bidden als we zoveel fietsen. "Dat doen we 's nachts", liegen we of "We halen het wel in als we weer thuis zijn"
Op de route naar de grens met Tanzania tekenden zich tegen de strakblauwe lucht, met hier en daar een klein wit stapelwolkje, de silhouetten af van tientallen baobabs. Ik bekijk ze en denk aan wat ik in een boek van onze grote held Frank van Rijn heb gelezen: Dat ze drieduizend jaar oud kunnen worden. Er moeten baobabs bestaan die boven de mensen uittorenden toen de bijbel nog niet geschreven was en het Latijn nog uitgevonden moest worden. Vroeger, zo zegt men, droeg de baobab zulke oogverblindende mooie bloesems, dat de goden hem straften. Ze pakten hem op en zetten ondersteboven weer terug in de grond. Sindsdien zijn het de wortels die wij aanzien voor takken. Ik vind ze zo mooi dat ik van elke boom wel een foto wil maken. De stammen hebben soms wel een doorsnede van meer dan drie of vier meter.
In Kangora, de laatste plaats voor de grens vullen we de voorraden zo goed en kwaad als dat gaat weer aan en dan laten we Malawi, na meer dan vier weken, achter ons.
Ik zal vast wat woordjes Swahili uit mijn hoofd moeten leren!
-
16 November 2013 - 19:38
Paul (en Ook Van Renate):
Hoi Lieverds,
zo te lezen hebben jullie het goed naar jullie zin, wij kijken elke keer weer uit naar de verslagen, maar kennen het probleem van verzenden.
Ik denk wel dat die weegschaal nog eens nagekeken moet worden maar geniet intussen maar lekker van de koekjes.
Heel veel plezier en voorspoed voor de rest van de reis.
Liefs, Paul en Renate -
17 November 2013 - 15:53
Mayke:
Weer genoeg meegemaakt in korte tijd.....vergeleken met jullie is mijn leventje in Nederland wel erg saai! Geniet ervan!! -
17 November 2013 - 19:53
Anke:
Even een berichtje om te laten weten dat ik jullie volg en met veel plezier jullie verhalen lees.
Succes en geniet van jullie reis. groetjes Anke -
17 November 2013 - 23:36
Marloes:
Hujambo Ellen, na hujambo Egbert,
Habari gani (hoe gaat het)? Nzuri (goed) sana (erg)?
Mimi (ik) sijambo (hallo terug/met mij gaat het goed!)
of voor de jeugd: Mambo vipi? (hoe gaat het?) en als antwoord:: Poa! (cool!)
Wat geweldig om jullie verslagen te lezen!!! Ik kan me ietsjepietjse indenken hoe het moet zijn om in die landschappen rond te fietsen en wat jullie tegen komen! Wat een mentale verrijking (en fysieke uitputtig ;-) moet dat soms zijn!!
Wij oefenen hier in Voorschoten Kiswahili met jullie mee: Joen&Pom kunnen al tot 10 tellen, hoe gaat dat bij jullie? Al heel wat talen gehad inmiddels he?
Heel veel plezier na safari njema! (goede reis!)
Kwa heri (of eigelijk kwa herini omdat ik het tegen jullie beide zeg) tutaonana (tot ziens en we elkaar weer zien!)
Nog wat handige woordjes (die mij vaak van pas kwamen..)
- bado (nog niet...)
- (asante sana) nimeshiba (nee, dank je, ik zit vol (met eten)) als je weer iets krijgt aangeboden en netjes wil afwimpelen!
- polepole ni ndio mwendo (langzaam aan is de juiste manier..)
- sitaki! (ik wil t niet!)
- haraka haraka haina baraka (haastige spoed is zelden goed)
- pole (als je een soort sorry zegt/medeleven geeft)
Liefs Marloes -
19 November 2013 - 11:14
Richard En Truus:
Hoi stoere fietsers. Nou weer een geweldig verhaal en mooie foto's. Wij lezen altijd met veel plezier jullie reisverslag en vinden de foto's erg mooi en bijzonder. Het gaat goed met jullie en dat vinden wij mooi. Nou fiets ze en tot het volgende verhaal. Groeten vanuit Hengelo. liefs Richard en Truus. -
25 November 2013 - 17:15
Luuk:
Hallo Ellen en Egbert,
Wat een verhalen, en wat een mooie foto's! Mooi om te lezen dat jullie het erg goed af gaat en dat jullie het mooi hebben.
In het huisje gaat ook alles prima haha:)
Veel plezier nog.
Groetjes,
Michelle en Luuk -
25 November 2013 - 20:54
Freke En Pieter Deinum:
wat een onder neming, ik wens jullie heel veel ervaring en plezier in zo,n ver land.Wij volgen jullie ook .En wel weer gezond terug he! groetjes freke en pieter deinum . -
26 November 2013 - 23:24
Kees En Ursula:
Geweldig om te lezen wat jullie mee maken!
Jullie denken nu wel dat je afgevallen bent, maar een weegschaal geeft op hoogte een afwijking, dat moet een natuurkunde leraar kunnen verklaren;-)
Groetjen vanuit Nijmegen -
01 December 2013 - 14:15
Ginie:
late reactie,maar 1 december is een speciale datum: GEFELICITEERD !!!
wij drinken er 1 of 2 op, ha ha.
Weer een bijzonder en mooi verhaal en foto's.
Niet teveel afvallen anders herkennen we jullie niet meer.
Een beetje vroeg,maar welke datum komen jullie terug ivm onze vakantie,want we willen
jullie ophalen. lieve groetjes John en Ginie -
04 December 2013 - 16:16
Marcel:
Hoi Ellen en Egbert,
Het is een paar dagen te laat, maar alsnog Ellen gefeliciteerd met je verjaardag.
Nog veel plezier de komende tijd.
Wij worstelen lekker voort met onze Avila en Spindel zaken.
-
06 December 2013 - 19:27
Ineke:
Hoi Ellen en Egbert,
Ellen ,veel te laat ,maar alsnog gefeliciteerd!! Vorig jaar een byzondere verjaardag :50 en een huwelijksaanzoek en dit jaar getrouwd en in een byzonder land en omstandigheden!!
Ook weer genoten van je leuke en humorvolle reisverslag en foto's.
We wensen jullie ook alvast een hele fijne tijd met Christel en Tom,
Liefs Addie en Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
